Διάκριση των επιχειρήσεων και των ομίλων σύμφωνα με το μέγεθός τους και τα όρια ελέγχου των οικονομικών καταστάσεων

Γιώργος Μητρέλλος, Ορκωτός Ελεγκτής Λογιστής, Υποδιευθυντής Τμήματος Ελεγκτικών Υπηρεσιών KPMG

Η ενσωμάτωση της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2013/34 στο εθνικό νομικό πλαίσιο της χώρας μας με τον N. 4308/2014 «Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα, συναφείς ρυθμίσεις και άλλες διατάξεις», που σχετίζεται με τις ετήσιες οικονομικές καταστάσεις, τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις, καθώς και με συναφείς εκθέσεις επιχειρήσεων ορισμένων μορφών, επιφέρει, εκτός των άλλων, μεταβολές αναφορικά με τη σύνταξη των οικονομικών καταστάσεων και των απαραίτητων γνωστοποιήσεων, ενώ καθορίζει και τα κριτήρια του ελέγχου αυτών από τους ορκωτούς ελεγκτές.

Διάκριση των επιχειρήσεων και των ομίλων σύμφωνα με το μέγεθός τους και τα όρια ελέγχου των οικονομικών καταστάσεων απο ορκωτουσ ελεγκτεσ λογιστεσ με βαση τα ελληνικα λογιστικα προτυπα

Μια σημαντική διαφοροποίηση που εισάγεται είναι η ταξινόμηση των οντοτήτων1 αναλόγως του μεγέθους τους σε τέσσερις κατηγορίες.

Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρ. 2 του Ν. 4308/2014, οι οντότητες κατατάσσονται με βάση το μέγεθός τους στις κατηγορίες του πίνακα 1.

Αντίστοιχα, σε επίπεδο ομίλων σύμφωνα με το άρθρ. 31 του ίδιου νόμου, ο διαχωρισμός είναι όπως φαίνεται στον πίνακα 2.

Σημειώνεται ότι, με βάση την προαναφερόμενη κατάταξη των επιχειρήσεων και των ομίλων, καθορίζονται και οι απαιτούμενες χρηματοοικονομικές καταστάσεις (άρθρ. 16). Ειδικότερα, για τις πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις οι απαιτούμενες χρηματοοικονομικές καταστάσεις περιλαμβάνουν τον Ισολογισμό (ή Κατάσταση Χρηματοοικονομικής Θέσης), την Κατάσταση Αποτελεσμάτων και το Προσάρτημα. Για τις μεσαίες οντότητες, εκτός των προαναφερόμενων, θα πρέπει να συντάσσεται και η Κατάσταση Μεταβολών Καθαρής Θέσης, ενώ για τις μεγάλες επιχειρήσεις απαιτείται επιπλέον των καταστάσεων για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και η Κατάσταση Χρηματοροών. Τα υποδείγματα που αναφέρονται στις απαιτούμενες χρηματοοικονομικές καταστάσεις ενσωματώνονται στο Παράρτημα Β του προαναφερόμενου νόμου. Επίσης, με βάση την παράγραφο 1 του άρθρ. 33, οι μικροί και μεσαίοι όμιλοι απαλλάσσονται από την υποχρέωση σύνταξης ενοποιημένων χρηματοοικονομικών καταστάσεων, εκτός και αν κάποια από τις οντότητες του ομίλου είναι δημοσίου συμφέροντος2.

Τα όρια υποχρεωτικού ελέγχου των οικονομικών καταστάσεων από ορκωτό ελεγκτή λογιστή, σύμφωνα με Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα, καθορίζονται από την παράγραφο 6 του άρθρ. 38 ως εξής:

Κάθε εταιρεία, η οποία, κατά την ημερομηνία κλεισίματος του πρώτου μετά την έναρξη ισχύος αυτού του νόμου ισολογισμού της, δεν υπερβαίνει τα αριθμητικά όρια των δύο από τα παρακάτω τρία κριτήρια:

α) σύνολο ισολογισμού ευρώ 2,5 εκ.,

β) καθαρός κύκλος εργασιών ευρώ 5 εκ.,

γ) μέσος όρος προσωπικού που απασχολήθηκε κατά τη διάρκεια της χρήσης 50 άτομα,

και εφόσον δεν εφαρμόζει τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα, δύναται να μην εκλέγει ελεγκτές από τους νόμιμους ελεγκτές του Ν. 3693/2008. Όταν η εταιρεία παύει να υπερβαίνει τα αριθμητικά όρια της ανωτέρω παραγράφου για δύο συνεχόμενες χρήσεις, ενώ τα υπερέβαινε, η ευχέρεια παρέχεται από τη χρήση που έπεται των δύο εν λόγω χρήσεων. Όταν η εταιρεία υπερβαίνει τα ανωτέρω αριθμητικά όρια για δύο συνεχόμενες χρήσεις, ενώ δεν τα υπερέβαινε, η άρση της ευχέρειας ενεργοποιείται από τη χρήση που έπεται των δύο εν λόγω χρήσεων.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1 Σύμφωνα με την παράγραφο 2α του άρθρου 1 του Ν. 4308/2014, πεδίο εφαρμογής του είναι οι επιχειρήσεις με την μορφή Α.Ε., ΕΠΕ, ΙΚΕ και οι Ε.Ε. κατά μετοχές.

2 Ως «οντότητες δημοσίου ενδιαφέροντος» (Public Interest Entities), σύμφωνα με το Παράρτημα Α του Ν. 4308/2014, ορίζονται οι οντότητες οι οποίες: α) οι μετοχές ή άλλες κινητές αξίες τους είναι δεκτές προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά οποιουδήποτε κράτους μέλους της Ε.Ε., β) είναι πιστωτικά ιδρύματα, γ) είναι ασφαλιστικές και αντασφαλιστικές επιχειρήσεις ή δ) έχουν ορισθεί από τη νομοθεσία ως οντότητες δημόσιου συμφέροντος (π.χ. επιχειρήσεις που έχουν ουσιαστική δημόσια χρησιμότητα λόγω της φύσης των δραστηριοτήτων τους).