Κιάρα Κόντη
Manager, Υπηρεσίες Κλιματικής Αλλαγής και Βιωσιμότητας, ΕΥ Ελλάδας
Eνα από τα κυριότερα, ίσως, χαρακτηριστικά της επιτυχημένης επιχειρηματικότητας αποτελεί η δυνατότητα προσαρμογής στα σημεία των καιρών, ενίοτε λόγω έγκαιρης πρόβλεψης και, σε κάποιες περιπτώσεις, λόγω ευελιξίας, αλλά και συμμετοχής στη διαμόρφωση των εξελίξεων. Σε κάθε περίπτωση, το κατά πόσο μια εταιρεία ανταποκρίνεται στις ανάγκες της εποχής αποτελεί διαβατήριο προς τη βιώσιμη ανάπτυξή της και τη δημιουργία μακροπρόθεσμης αξίας.
Στο πλαίσιο αυτό, προφανώς έχουν αυξηθεί οι απαιτήσεις σχετικά με την ικανότητα των επιχειρήσεων να προασπίζονται την επιχειρηματική ηθική και να ανταποκρίνονται σε θέματα διαφάνειας, να διαχειρίζονται υπεύθυνα τις οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιδράσεις τους, καθώς και τις ανάγκες βιώσιμης ανάπτυξης των ενδιαφερόμενων μερών τους (π.χ. πελατών, εργαζόμενων, συνεργατών), όπως και της ευρύτερης κοινωνίας. Βλέπουμε, επομένως, ηγετικά στελέχη επιχειρήσεων διεθνώς να στοχεύουν όλο και περισσότερο στην ενσωμάτωση ενός σκοπού και της κοινωνικής αλλαγής στη διαχείριση των επιχειρήσεών τους. Παράλληλα, τα ενδιαφερόμενα μέρη των επιχειρήσεων εμφανίζονται πιο απαιτητικά και επιφυλακτικά. Έχουν αυξανόμενη πρόσβαση στην πληροφορία και διενεργούν αξιολογήσεις και αναλύσεις, οι οποίες βασίζονται σε ποικίλες πηγές δεδομένων.
Την ίδια στιγμή, οι επενδυτές βρίσκονται αντιμέτωποι με έλλειμμα πληροφοριών ως προς την αξιολόγηση της οικονομικής ευρωστίας και της βιώσιμης ανάπτυξης των επιχειρήσεων. Δεν λαμβάνουν αρκετές ακριβείς, τυποποιημένες, περιεκτικές και κλαδικές πληροφορίες που να είναι σχετικές με θέματα όπως οι κανονισμοί, η διαχείριση κινδύνων, η επιχειρηματική ηθική και η αξιολόγηση των μη χρηματοοικονομικών επιπτώσεων. Ένα μεγάλο μέρος της κρίσιμης πληροφορίας, που θα μπορούσε να επιδράσει στην επιχειρηματική αξία, αυτή τη στιγμή διαχέεται έξω από τους συμβατικούς διαύλους εταιρικών αναφορών και απολογισμών.
Ο λόγος, λοιπόν, που η μη χρηματοοικονομική πληροφορία και η επιτυχημένη δημοσιοποίησή της αποκτά ολοένα και αυξανόμενη σημασία προκύπτει από τη συνειδητοποίηση ότι η δημιουργία αξίας δεν περιορίζεται μόνο στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Υπάρχουν πολλαπλές διαστάσεις στις οποίες μπορεί να δημιουργηθεί αξία, από το πνευματικό και το ανθρώπινο κεφάλαιο έως το φυσικό και το κοινωνικό. Διαφορετικές μορφές κεφαλαίου συχνά αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, επηρεάζονται από εξωγενείς παράγοντες και επηρεάζουν, με τη σειρά τους, τα κεφάλαια άλλων επιχειρήσεων. Αυτοί οι δεσμοί είναι πολύπλοκοι, ενώ ακόμα περισσότερο είναι οι επιπτώσεις τους στην αξιολόγηση μιας εταιρείας.
Μολονότι, λοιπόν, περιγράφεται ως «μη χρηματοοικονομική», η πληροφορία αυτή είναι κατά κανόνα έμμεσα συσχετισμένη με την οικονομική επίδοση και την προοπτική ενός οργανισμού, ειδικά εάν αξιολογηθεί σε βάθος χρόνου.
Οι επιτυχημένες επιχειρήσεις οφείλουν, επομένως, να βρίσκουν καινούργιους τρόπους για να κάνουν την κατάρτιση απολογισμών να εξυπηρετεί τις απαιτήσεις και τις ανάγκες του 21ου αιώνα. Αν και συχνά επισκιάζεται από τη γραφειοκρατία και από έναν αυξανόμενο αριθμό κατευθυντήριων οδηγιών, η κατάρτιση απολογισμών αποτελεί, στην ουσία, μια πολύ απλή διαδικασία: υπάρχει ώστε, οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται για τη λειτουργία και την επίδοση ενός οργανισμού, να μπορεί να καταλάβει τον σκοπό του, τις επιπτώσεις και τις προοπτικές του. Αυτό το καθιστούν δυνατό τόσο τα χρηματοοικονομικά όσο και τα μη χρηματοοικονομικά δεδομένα.
Σύμφωνα με πρόσφατη διεθνή έρευνα της EY, με τίτλο «Tomorrow’s investment rules 2.0», οι επενδυτές χρησιμοποιούν τη μη χρηματοοικονομική πληροφορία ως εργαλείο λήψεως αποφάσεων. Συγκεκριμένα, τα τρία τέταρτα των επενδυτών που συμμετείχαν είπαν πως η μη χρηματοοικονομική πληροφορία για την επίδοση των επιχειρήσεων έπαιξε σημαντικό ρόλο στη λήψη των αποφάσεών τους, τουλάχιστον μία φορά το μήνα. Σαν αποτέλεσμα, η αγορά επηρεάζεται από την πληροφόρηση που παρέχουν οι επιχειρήσεις και άλλοι οργανισμοί. Η ποιότητα, το περιεχόμενο και η συνέπεια των δημοσιοποιήσεων αποτελούν, επομένως, σημαντικά στοιχεία για αγορές που λειτουργούν σωστά και αναπτύσσονται.
Συμπερασματικά, υπάρχει η ανάγκη για την αξιολόγηση της βαρύτητας μιας πληροφορίας, ανεξαρτήτως αν συμπεριλαμβάνεται σε τυπικούς απολογισμούς και αν είναι αμιγώς χρηματοοικονομική ή μη χρηματοοικονομική, ώστε να βοηθήσει την εταιρεία να ευθυγραμμίσει αυτήν την πληροφορία με την ευρύτερη συζήτηση του πώς δημιουργείται αξία, καθώς και για να ενισχύσει τον διάλογο με την αγορά.