Αγαπητοί φίλοι,
Κεντρικό θέμα μας σε αυτό το τεύχος είναι οι προοπτικές των μικρομεσαίων και οικογενειακών επιχειρήσεων. Η εξωστρέφεια των επιχειρήσεων και η υγιής ανάπτυξή τους μέσα στους κόλπους της Ευρώπης ήταν το βασικό θέμα συζήτησης που τέθηκε στο Λουξεμβούργο, κατά τη διεξαγωγή του SME Assembly 2015. Το πόρισμα της έρευνας για την πορεία των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικό. Την καλύτερη επίδοση κατέγραψαν, όπως ήταν φυσικό, οι χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, ενώ στον αντίποδα βρέθηκαν η Ελλάδα, η Κύπρος και η Ιταλία, χώρες για τις οποίες ο κίνδυνος παραμένει, αφού, όπως τονίζουν οι ειδικοί, τα σημάδια της κρίσης είναι ακόμη νωπά.
Αλλά και το 4ο Ευρωπαϊκό Βαρόμετρο Οικογενειακών Επιχειρήσεων που δημοσίευσε η KPMG, με τη συνεργασία της European Family Businesses (EFB), καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η πλειονότητα των οικογενειακών επιχειρήσεων στην Ευρώπη φαίνεται να έχει πολύ θετικές προοπτικές για το μέλλον.
Στο θέμα αυτό, η Rachel Wilcox σε άρθρο της επικεντρώνει στις προσπάθειες των Βρυξελλών να μειώσουν τα γραφειοκρατικά εμπόδια που πρέπει να αντιμετωπίσουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, σε μια προσπάθεια να προβληθούν οι θετικές πτυχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως αντίβαρο στη δριμεία κριτική την οποία αυτή δέχεται, και να αναγνωρίσει τον ουσιαστικό ρόλο τον οποίο διαδραματίζουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην ενίσχυση της ευρωπαϊκής οικονομίας, αναγνώριση η οποία είναι το έναυσμα για διάφορες ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες που έχουν ως στόχο την άμβλυνση των αρνητικών επιπτώσεων των διοικητικών ρυθμίσεων που εκπορεύονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Ο Βάιος Ριζούλης αναρωτιέται σε σχετικό άρθρο του ποιος ήταν ο ρόλος του ελεγκτικού επαγγέλματος στα τελευταία φαινόμενα διαφθοράς κι αν κατόρθωσαν οι ελεγκτές να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της εποχής. Καταλήγει ότι πρέπει να δοθεί έμφαση στο πώς αντιλαμβάνονται οι ίδιοι οι ελεγκτές τους αυστηρούς κανόνες που περιορίζουν τις υπηρεσίες που προσφέρουν κι αναρωτιέται αν οι νέες συνθήκες απαιτούν αλλαγή της οπτικής του ελέγχου και της κουλτούρας των ελεγκτών.
Το ζήτημα της εταιρικής διακυβέρνησης θίγει ο Μιχάλης Καραβάς, τονίζοντας ότι η αξιόπιστη χρηματοοικονομική πληροφόρηση πάει χέρι-χέρι με την εταιρική διακυβέρνηση. Στο ίδιο θέμα αναφέρονται ο Βασίλης Μονογυιός και η Λένα Λέσση.
Τέλος, στο παρόν τεύχος, ο Κώστας Νιφορόπουλος γράφει για την πλούσια ιστορία του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, που βαδίζει προς τη συμπλήρωση 100 χρόνων ύπαρξης και δράσης.
Η Συντακτική Επιτροπή