Η παγκόσμια πανδημία υπογράμμισε το πόσο διασυνδεδεμένοι είμαστε, την ταχύτητα επίδρασης των αιφνίδιων εξωτερικών κρίσεων στην παγκόσμια οικονομία και τη σημασία της εμπιστοσύνης και διαφάνειας μεταξύ κοινωνίας και επιχειρήσεων. Διατυπώνεται η ανάγκη για νέα κριτήρια, τα ESG: Περιβαλλοντικά (Environmental), Κοινωνικά (Social) και Εταιρικής Διακυβέρνησης (Governance). Από φέτος αλλάζουν λοιπόν οι ESG γνωστοποιήσεις των επιχειρήσεων και αυτό σημαίνει ότι όλοι οι ενδιαφερόμενοι, πελάτες, επενδυτές, κοινωνία των πολιτών, μέτοχοι, θα είναι σε θέση να λαμβάνουν πληρέστερη και επαρκέστερη πληροφόρηση μέσα από τους απολογισμούς βιώσιμης ανάπτυξης. Η όλη ιστορία ξεκίνησε από την επικύρωση της Οδηγίας της Ε.Ε. περί μη χρηματοοικονομικών γνωστοποιήσεων (Non-Financial Reporting Directive, NFRD, 2014/95/EU), η οποία προβλέπει και ένα μεταβατικό στάδιο μέχρι το 2023. Η Ε.Ε., σταδιακά, αναπτύσσει ένα στρατηγικό σχέδιο για τη μετάβαση σε μια εποχή αειφορίας, που θα στηρίζεται σε ESG κριτήρια, τα οποία θα πρέπει να αποτυπώνονται στις μη χρηματοοικονομικές γνωστοποιήσεις των εταιρειών και στους απολογισμούς βιώσιμης ανάπτυξης.
Οι προτάσεις για γνωστοποίηση περισσότερων πληροφοριών, πέρα από τα οικονομικά στοιχεία, προέρχονται από διάφορα μέρη. Η πίεση για μεγαλύτερη διαφάνεια συνδυάζεται με την ανάγκη ορισμού κοινών, αντικειμενικών και εφαρμόσιμων προτύπων για τη μη χρηματοοικονομική πληροφόρηση, μια διαδικασία που βρίσκεται ακόμα σε πρώιμο στάδιο. Θα περάσει αρκετός καιρός προτού επιτευχθεί αμοιβαία συμφωνία σχετικά με έναν τρόπο γνωστοποίησης της μη χρηματοοικονομικής πληροφόρησης συγκρίσιμο με τα λογιστικά πρότυπα (IFRS) που εφαρμόζονται στη χρηματοοικονομική πληροφόρηση.
Στο τεύχος αυτό επιχειρούμε μια πρώτη διερεύνηση του τι σημαίνει η ESG για τις ελληνικές επιχειρήσεις, αλλά και για το πώς το δυναμικό τους πρέπει να αναπροσαρμόσει τη στρατηγική, τις πρακτικές και γενικότερα τη δράση του.