• Σήμερα είναι: Δευτέρα, 11 Νοεμβρίου, 2024

Αναδυόμενες οικονομίες: περισσότερες γυναίκες σε ανώτατες διοικητικές θέσεις


 

 

 

Η νέα έρευνα της Grant Thornton αποκαλύπτει μεγάλο χάσμα στις πρακτικές κατανομής ανώτατων διοικητικών θέσεων. Ενώ οι χώρες της Ασίας, της Άπω Ανατολής και της Λατινικής Αμερικής, εμφανίζονται να είναι πιο δεκτικές ως προς τη χρήση καθοδήγησης, διαίσθησης και δημιουργικότητας, οι Ευρωπαϊκές χώρες βασίζονται σε πιο παραδοσιακές πρακτικές. Αυτό το χάσμα αντικατοπτρίζεται επίσης και στη διαφορά στο ποσοστό των γυναικών που καταλαμβάνουν ανώτατες διοικητικές θέσεις.

 

Η Francesca Lagerberg, global leader της Grant Thornton International Ltd., σχολίασε: «Έχουμε εντοπίσει δύο πολύ διαφορετικούς τύπους επιχειρηματιών στην έρευνά μας. Σε χώρες όπως η Βραζιλία, οι Φιλιππίνες, η Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ κυριαρχούν οι επιχειρηματίες που χαρακτηρίζονται ως «Εκσυγχρονιστές» – οι οποίοι είναι ανοιχτοί ως προς τη χρήση καθοδήγησης, διαίσθησης και δημιουργικότητάς και είναι πολύ πιο πιθανό να είναι γυναίκες – ή να περιβάλλονται από γυναίκες σε υψηλόβαθμες θέσεις. Αντιθέτως, στις Ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, κυριαρχούν οι λεγόμενοι «Συντηρητικοί» – που είναι πολύ λιγότερο πιθανό να χρησιμοποιούν τις τεχνικές καθοδήγησης, δίνουν λιγότερη αξία στη δημιουργικότητα και στη διαίσθηση και είναι λιγότερο πιθανό να είναι γυναίκες ».

 

Ο Βασίλης Καζάς, διευθύνων σύμβουλος της Grant Thornton στην Ελλάδα, σχολίασε: «Η Ελλάδα βρίσκεται κάπου στο μέσο αυτών των δύο τύπων επιχειρηματιών. Ενώ, δηλαδή, στην Ελλάδα οι επιχειρηματίες δεν χρησιμοποιούν κατά βάση τεχνικές καθοδήγησης, δίνουν βαρύτητα στη δημιουργικότητα και στη διαίσθηση. Θα είναι αρκετά ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθεί στο μέλλον η τάση αυτή, δεδομένου ότι λόγω της συνεχόμενης κρίσης, οι επιχειρηματίες στη χώρα μας αναζητούν εναλλακτικές μεθόδους διοίκησης και αλλάζουν τις προτεραιότητές τους.»

 

Η Grant Thornton ζήτησε από τους επιχειρηματίες να απαντήσουν στο ερώτημα εάν εμπνέονται από ηγετικά πρότυπα, ή το έχουν πράξει στο παρελθόν, για να αναπτύξουν τις ηγετικές τους ικανότητες. Περισσότεροι από δύο στους πέντε επιχειρηματίες στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας (44%), Λατινικής Αμερικής (43%) και στις Ασιατικές χώρες του Ειρηνικού (41%) είχαν κάποιο ηγετικό πρότυπο. Το αντίστοιχο ποσοστό για την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μόνο ένας στους τέσσερις (25%). Σε ό,τι αφορά στις χώρες της Βόρειας Αμερικής, το ποσοστό ήταν ίσο με τον παγκόσμιο μέσο όρο, δηλαδή 35%.

 

Άλλο ένα ερώτημα που τέθηκε ήταν πόσο σημαντικά θεωρούνται ορισμένα χαρακτηριστικά για την ηγεσία. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η ακεραιότητα, η θετική στάση και η επικοινωνία κατατάχθηκαν ως τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά, ωστόσο, σχετικά πρόσφατα παρατηρείται ότι αυξάνεται και η σημασία άλλων ιδιοτήτων, όπως η δημιουργικότητα και η διαίσθηση. Εννέα στους δέκα επιχειρηματίες στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας και το 83% των επιχειρηματιών στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, πιστεύουν ότι η δημιουργικότητα είναι σημαντική, σε σύγκριση με μόλις 57% των επιχειρηματιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όσον αφορά στη διαίσθηση, το 85% των επιχειρηματιών στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας τη θεωρούν σημαντική, σε σύγκριση με μόνο το 54% των επιχειρηματιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

 

Σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα, τα χαρακτηριστικά που υπερίσχυσαν στις απαντήσεις των ελλήνων επιχειρηματιών σχετικά με την αποτελεσματική ηγεσία, ήταν η ακεραιότητα (σε ποσοστό 96%), η ικανότητα κάποιου να εμπνέει (94%) και η κατανομή των ευθυνών (94%).  Λιγότερο σημαντικά για την αποτελεσματική ηγεσία κατά τη γνώμη των ελλήνων επιχειρηματιών είναι η αίσθηση του χιούμορ (40%) και η μετριοφροσύνη (52%). Τι είναι, όμως, αυτό που βοηθάει τους έλληνες επιχειρηματίες να γίνονται καλύτεροι ηγέτες; Η απάντηση, σύμφωνα με την έρευνα, είναι η καθοδήγηση από πιο έμπειρα στελέχη (με ποσοστό 70%), η αξιολόγηση μέσω άμεσων αναφορών (60%), ο ορισμός υψηλών στόχων καθώς και η παρακολούθηση της προόδου αυτών (58%).

 

Η Francesca Lagerberg πρόσθεσε: «Οι επιχειρηματίες της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής ήταν σε θέση να παρατηρήσουν τον τρόπο που έχουν εξελιχθεί και ωριμάσει οι μέθοδοι διοίκησης στη Δύση. Η έρευνα δείχνει, ωστόσο, ότι αντί να αντιγράψουν απλά τις μεθόδους αυτές, οι επιχειρηματίες της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής τις έχουν συνδυάσει με τις δικές τους πολιτιστικές και διοικητικές πρακτικές για να δημιουργήσουν έναν «τρίτο δρόμο» για τις χώρες τους.»

 

«Κατά τη γνώμη μου, το γεγονός ότι οι επιχειρηματίες σε αυτές τις χώρες είναι πιο πιθανό να είναι γυναίκες, δεν είναι τυχαίο. Φαίνεται ότι εκεί, οι επιχειρηματίες δίνουν μεγαλύτερη σημασία στην καθοδήγηση, στις πιο σύγχρονες μεθόδους διοίκησης και είναι, επίσης, πιο πρόθυμοι να μεταβιβάζουν ευθύνες. Βλέπουμε μια διαφορά στις προσεγγίσεις η οποία αναδεικνύει την αξία για τις επιχειρήσεις να αποδέχονται και τα δυο φύλα σε ανώτατες διοικητικές θέσεις».

 

Σε προηγουμένη έρευνα, η Grant Thornton είχε αποκαλύψει ότι ενώ οι επιχειρηματίες σε αυτές τις αναδυόμενες αγορές εμφανίζουν διαφορετική συμπεριφορά, είναι επίσης πιο πιθανό να είναι γυναίκες. Το 32% των ανώτερων στελεχών στις χώρες Νοτιοανατολικής Ασίας είναι γυναίκες, το 29% στις Ασιατικές χώρες του Ειρηνικού και το 28% στις χώρες BRIC. Αντιθέτως, μόνο το 21% των ανώτατων διοικητικών θέσεων στις χώρες G7 καλύπτεται από γυναίκες, και το 22% στην Ευρωζώνη. Σε επίπεδο μελών διοικητικού συμβουλίου, το 26% των μελών διοικητικών συμβουλίων στις χώρες BRIC είναι γυναίκες, σε σύγκριση με μόλις 16% στις χώρες G7 και 19% σε παγκόσμιο επίπεδο.

 

Η Francesca Lagerberg σχολίασε: «Υπάρχουν πάρα πολλές έρευνες που υποδηλώνον ότι η διαδικασία λήψης αποφάσεων επηρεάζεται από την ισορροπημένη παρουσία των φύλων στα διοικητικά συμβούλια. Καθώς οι επιχειρήσεις με υψηλότερα ποσοστά γυναικών σε ανώτατες διοικητικές θέσεις βρίσκονται σε αναδυόμενες αγορές, το ερώτημα είναι αν αυτό τους προσφέρει ένα πλεονέκτημα στον παγκόσμιο αγώνα για ανάπτυξη.

 

«Οι χώρες στην Ευρώπη και στη Βόρεια Αμερική «ανεβάζουν ταχύτητα» και οι επιχειρηματίες περιμένουν με ανυπομονησία την επίδραση στην ανάπτυξη των δικών τους δραστηριοτήτων. Όμως, μακροπρόθεσμα, ο κίνδυνος για αυτές τις χώρες είναι ότι η ποικιλομορφία και η δεκτικότητα στις σύγχρονες μεθόδους διοίκησης που υποστηρίζουν οι «Εκσυγχρονιστές», θα έχει ως αποτέλεσμα καλύτερη λήψη αποφάσεων και, εν τέλει, ισχυρότερη ανάπτυξη.»